Laatste dagen van onze Italiereis

Het is alweer donderdag en we hebben nu toch echt het gevoel dat het er bijna opzit. We hebben beiden geen problemen gehad met de lengte van deze reis, het reizen op zich, het verhuizen etc. Kortom, een prima keus geweest om eens zo'n trip te maken. Toch wel benieuwd hoe thuis alles weer is hoor.

Op het strand zie ik dat er na het zware weer van de afgelopen dagen hard gewerkt wordt om alles in orde te krijgen voor het weekend. Vandaag wordt het ook prima strandweer, dus de parasolletjes worden al vroeg opengezet. Ik kom 's morgens al bekenden tegen als ik ga lopen, gezellig toch.

Na het ontbijt rijden we even langs de boulevard naar de haven. Ben heeft daar hele kleine ondermaatse tongetjes te koop gezien en wil er een foto van maken. Hij schrijft wel geen visrubriek meer voor de krant, maar zulke kleine vis vangen verkopen mag toch eigenlijk niet! Daarna rijden we door naar Ferrara, zo'n 50 km landinwaarts.

We hebben een prima parkeerplaats bij Chiesa San Giorgio en het aangrenzende klooster. De deuren staan wagenwijds open, alles ook hier weer zo toegankelijk! Tegenover de kerk is een heerlijk terrasje waar we onze koffie drinken, de kerktoren is wel heel erg schuin. Een mini-hagedisje loopt gewoon over de stoel zonder bang te zijn. Ik kan het  aanraken! We hebben er de afgelopen maanden heel veel gezien, maar zo klein is toch wel bijzonder.

De Renaissancestad is geheel ommuurd, de muur is zelfs nog intact. Daarom staat Ferrara ook op de werelderfgoed lijst van Unesco. Binnen de muren een schitterende verzameling pallazzo, met daarin vaak een museum, zoals het Archeologisch museum en het Palazzo di Diamanti met 8000 stenen aan de gevel in de vorm van een diamant. Daar is een expo over Barcelona van Gaudi en Picasso, maar het weer is zo prachtig en de stad heeft zo veel te bieden! Die slaan we over.

We lopen eerst door de gezellige winkelstraatjes naar de Piazza Cathedrale. De Kathedraal met Campanille,  het gemeentehuis en de voorbereidingen voor een culinair feest dit weekend zorgen voor veel vertier. Ook zien we weer een bruiloft. Het gemeentehuis is, zoals gebruikelijk in Italie, gewoon te bezoeken. De kathedraal heeft met zijn kroonluchters een soort antieke huiskamersfeer. En wat is alles toch schots en scheef! Het valt ook op dat er ontzettend veel mensen fietsen, later lees ik dat Ferrara de stad met de meeste fietsers in Italie is.

We eten pizza in de Joodse ghetto met zijn vele straatjes met bogen en galerijen.

Daarna door naar het hoogtepunt van de stad. Het Castello Estanse, het prachtige kasteel voor de hofhouding van het geslacht d' Esta. Het staat volop in de steigers, maar we kunnen er gewoon binnen, er is een museum in gevestigd en er zijn voorbereidingen voor de marathon van dit weekend.

Het kasteel is helemaal omringd door water. Een veilig onderkomen dus voor de bloeddorstige familie. Aan de overkant ligt een mooi theater. Ik heb daar altijd een zwak voor gehad en loop het binnen. Ik kan zelfs naar boven. de zaal zelf is afgesloten, daar is het natuurlijk nog te vroeg voor!

Van het kasteel loopt de prachtige Corso Ercole L d' Este tot aan het einde van de stad. We wandelen er door, het is een juweel van Renaissancegebouwen, ook de universiteit, het politiebureau, het paleis van Justitie en het eerder genoemde museum liggen aan deze prachtige straat. De voordeuren alleen al....

Aan het einde ligt het Cimitero della Certosa. Nu hebben we al heel wat kerkhoven gezien, maar deze spant alles. Het is enorm groot, heel indrukwekkend, maar ontzettend vervallen. In eerste instantie zie je dat niet, het hele gebeuren is symmetrisch opgebouwd, de muren hebben fraai verweerd, gekleurd pleisterwerk. Je loopt van de ene boog in de andere. Hoe ziet dit er over 40 jaar uit? Wij zullen dat niet weten. Het is in ieder geval zonde!

Thuis zie ik dat achter dit kerkhof ook nog een Joodse begraafplaats ligt. Die hebben we gemist. Eigenlijk is 1 dag  te kort in deze stad. In een rustig parkje drinken we koffie en nemen een laatste ijsje.

Via de Porta Paula verlaten we het centrum en lopen buiten de stadsmuren terug naar de auto. We hebben toch wel weer een kilometer of 10 in de benen vandaag!

Vrijdag, echt de laatste dag.. we rijden nog even langs de boulevard naar de haven van het vissersplaatsje Port Garibaldi. Ik zie ineens ook nog een mooi kunststuk midden op de straat.

Het was me nog niet eerder opgevallen. Misschien nog een weekje langer moeten blijven? We rijden langs de bovenkant van het meer naar Comacchio. We vonden de sfeer daar zo gezellig, dus prima voor een extra bezoekje en een wandeling. Begin van de week waren we er met de fiets. Nu zien we toch weer wat andere bruggetjes en ontdekken een paar kerken! Bij de parkeerplaats moet je de auto wegzetten, de plaats is autovrij, daar staat ook een prachtige visafslag.

Hier de nodige afbeeldingen van Sophia Loren er zijn hier verschillende films opgenomen. Het is te begrijpen, het plaatsje is met zijn straatjes en kanaaltjes erg fotogeniek. Ik neem natuurlijk ook weer wat foto's de USB-stick is al vol! Leuk voor later!

We drinken koffie op een terras, kijken onze e-mail even na en ik wandel nog verder, Ben blijft nog wat zitten. Ik kom langs een vrolijk ogend bakkertje, hij groet me vriendelijk. Ik kan het natuurlijk niet laten om toch wat lekkers mee te nemen. Ik mag zijn bakkerij zien, kortom, weer een nieuwe vriend. Ik leg hem uit dat we al veel lekkers hebben gegeten tijdens onze vakantie. Mijn jurk kleedt blijkbaar af, hij zegt dat ik het kan hebben! Een schat hoor die man!

Er komen ook steeds meer gondels op het water. Een leuk zicht zo vanaf de bruggetjes. Het begint een beetje te druppelen. We gaan naar de supermarkt, brood halen én een nieuwe USB stick, dan  naar de camping. Daar schijnt al snel weer een vrolijk zonnetje, nog een lange wandeling straks langs het strand. Daarna de laatste keer koffers pakken!

Morgen naar Mulhouse, zondag weer thuis.

We vertrekken zaterdag om half 8, het is prachtig weer. Ik heb nog een stop gepland in Lodi. Dit plaatsje ligt net voor Milaan, is niet te groot. We willen de auto, die volgeladen is, niet te lang en ver weg parkeren. Het is een kleine 300 km, dus prima in te passen in de rit van 640 km voor vandaag. We rijden nu tolweg naar Bologne , het gaat voorspoedig, het tegenliggend verkeer heeft een pittige file. We hebben het erover dat we toch wel geluk hebben gehad. We hebben er 11000 km opzitten en nog geen file gehad!

We arriveren net na 10 uur in Lodi. Er is die dag  feest, alle winkels zijn versierd, hebben acties, er worden tenten opgezet voor het muziekfeest 's avonds. Jammer dat we niet lang kunnen blijven. Ik koop nog wel leuke schoenen voor 20 euro!

Het is een gezellige stadje met een marktplein omringd met galerijen en mooi gekleurde huizen. De terrassen zijn erg uitnodigend, dus...even genieten, nu kan het nog, wie weet hoe het in Nederland is. Volgens de berichten lijkt het daar wel herfst en geen lente.

We rijden verder na een uurtje de benen gestrekt te hebben. We zijn al snel bij Como en rijden Zwitserland binnen. Het wordt erg donker, het gaat zelfs regenen en de temperatuur zakt naar 12 graden....Niet lekker met teenslippertjes aan! Dan komen we nu wel in een file voor de Gotthardtunnel, 1 uur lang stapvoets rijden. We hebben te vroeg geroepen!Daardoor komen we pas tegen 6 uur in Mulhouse aan. Het is daar niet veel beter, maar we gaan toch even de stad in hoor.

Dat blijkt een mooie Elzasstad te zijn. We zijn al meer in dit gebied geweest, maar Mulhouse hadden we nog nooit bezocht. Wel, het is zeker de moeite, een kunstzinnige stad met veel bijzondere  architectuur. Het doet Duits aan, zoals wel meer plaatsen hier. We hebben een prima hotel middenin de stad met priveparking. Goed te weten voor een volgende keer.

Het centrum is bijna verlaten, ook door het weer natuurlijk. De cafees hebben geen gasten op hun terras. We drinken koffie in een pannenkoekenrestaurant en gaan op tijd slapen voor de laatste rit naar huis. Maar hier komen we zeker nog eens terug, goed te rijden voor een paar dagen.

Zondag rijden we via St Die les Voges richting Nancy. We zien hier veel koeien en bedenken ineens dat we die in Italie niet hebben gezien! Wel veel schapen. Als we Luxemburg inrijden komt de tweede file! Weer een uur vertraging, we hadden het af moeten kloppen natuurlijk! Om de tijd te doden loop ik de reis en alle plaatsen en gebieden die we vanuit onze verblijfplaatsen hebben bezocht nog eens door....Ook leuke ontmoetingen, gedenkwaardige momenten, bijzonderheden van de verschillende campings en hotels.... .Dit verslag en de foto's zullen ons nog vaak herinneren aan onze prachtige reis. We hebben er ruim 12.300 km op zitten als we om 17 uur in Roosendaal arriveren.

Het was een onvergetelijke, prachtige reis!