De Povlakte

Zondag bezoeken we eindelijk Bologna. We hadden ooit vanuit San Gimignano en  Figline Valdarno er naar toe willen gaan, maar dan was het of te ver, te laat enz. Nu is het nog geen 100 km dus te doen! Gelijk de eerste dag al in Porto Garibaldi.

De stad is verrassend mooi met veel bakstenen gebouwen en ontzettend veel galerijen of zuilengangen. We komen binnen via de Porto San Donato en drinken koffie op een plein voor een theater. Aan de reclameborden bij het cafe kunnen we zien dat we in de studentenbuurt zitten.Veel jonge mensen op het plein, maar ook luidruchtige zwervers. Die zijn behoorlijk druk, niemand kijkt er naar, zal dus wel gewoon zijn hier. We gaan door naar Piazza Porte Ravegane met zijn twee slanke hoge en ook scheve torens! Deze zijn over van de oorspronkelijke 200 torens. Uit veiligheidsredenen is de Torre Garisenda vlak na de bouw al ingekort, maar hij staat nog 3 meter uit het lood. De Torre Asinelli is 97 meter hoog en je kunt vanaf het bordes over de stad kijken. Onderin zitten winkeltjes, maar er is toch wel veel rondom de bouwwerken afgezet.

We wandelen langs een gezellige rommelmarkt naar de Abdij di San Stefano. Dit is een verzameling van 4 middeleeuwse kerken, oorspronkelijk 7 onder 1 dak!

Alles is openbaar en gratis te bezoeken. Het is een prachtig stuk bouwwerk. Er zitten veel verschillend gekleurde stenen in. We bekijken de graftombe, de Fontana di Pilato,de sarcofagen en een klein museum. Op verschillende plaatsen krijgen we uitleg van wat er te zien is. Veelal oudere dames die deze taak op zich nemen.

Als we buiten komen begint het wat te miezeren, maar dat is in Bologna geen probleem, je loopt van de ene galerij in de andere, niet alleen met warm weer dus een uitkomst! Verschillende hebben prachtige beschilderingen. De mooiste en duurste winkels zijn er te vinden. vaak zijn ze aan de buitenkant afgeschermd met vouwgordijnen en zonweringen. Dat zie je bij ons alleen maar binnen!

We gaan een museum met moderne kunst binnen. Het zwaar klassieke interieur met plafondschildering en beelden is een grote tegenstelling met de moderne schilderwerken die er hangen. We lopen er een half uurtje rond en schrijven in het gastenboek. We drinken nog iets op een overdekt terrasje, de regen is gelukkig over. Het zonnetje schijnt dan ook weer gelijk fel hier in Italie.

We gaan naar de Piazza Maggiore en de Piazza del Nettuno, twee pleinen die in elkaar overlopen, met de Basilica di Petronio, de bibliotheek, de Neptunisfontein en het Palazzo del Podestra in de steigers. De basiliek mag ik niet in, mijn jurk is te bloot!

Alles hier is mooi en chique, zelfs de straatverlichting is prachtig. De MacDonalds is ook in stijl!

We gaan verder door de indrukwekkende Via Dell Indipenza, waar veel winkels geopend zijn. Het is er redelijk rustig, de straat is voor verkeer afgesloten op zondag. Dat hebben we al meer gezien in de grotere plaatsen. Zondags zijn de straten om te flaneren!

We gaan door de oude wijk terug richting auto en komen weer op het theaterplein uit. We drinken er nog wat en ik ga toch even binnen kijken in de foyer van het theater. De bewaker doet meteen de grote kroonluchter aan, ik mag foto's maken. Als ik over tien minuten terug kom mag ik zelfs in het theater. Maar omdat we niet weten of die 10 minuten geen half uur wordt zoals de Italiaanse gewoonte...gaan we toch volgens plan maar naar ons tijdelijke huis, het was weer een drukke en vermoeiende dag.

Daar aangekomen blijkt dat er die middag een noodweer is geweest, stortbuien, omgewaaide bomen...we hebben geluk gehad in Bologna! De kinderen hebben kaplaarsjes aan en vermaken zich prima!

Maandag wordt een rustdag. We hebben fietsen gehuurd op de camping en willen een tochtje gaan maken. Ik heb op de kaart een leuk rondje aangestreept.

We gaan naar Comacchio en dan door naar Lagosanto, oversteken naar de kust en zo weer terug naar Porto Garibaldi.

Ik maak eerst mijn ochtendwandeling langs het strand, heerlijk na een week niet te hebben gelopen in Silva Marina. Dat was te veel op en af met de bergen, hier is het nog vlakker dan in Holland! De Povlakte dus!

Voor 14 euro huren we twee schitterend verweerde oranje fietsen en vertrekken naar Camacchio. Het is niet zo ver, goed voor de eerste koffiestop! Er staat niet zo veel over beschreven in de gids, maar het is prachtig!

Het lijkt een beetje op Venetie maar dan in rode bakstenen en alles iets lager. Het bestaat uit 13 eilandjes en is volledig omringd door water.

Er is een enorme kathedraal midden in het dorp met een mooie toren. Er liggen in de kanaaltjes boten waarop restaurantjes zijn gevestigd. De Trepontibrug is wel het mooist!

Er is een fotoexpositie in een oude visafslag. Toen we naar het dorp fietsten zagen we een kerk zonder dak. Daar gaan we nu ook even naar toe. Met de fiets is alles sneller te bereiken. Maar hoe komen we er bij? We fietsen langs verschillende kanten, maar helaas het is afgesloten voor publiek. Zal wel te gevaarlijk zijn. Ik neem dan maar een foto van veraf.

De mensen die er in de buurt wonen vinden het maar gek dat we er naar toe willen. We worden dan ook van alle kanten in de gaten gehouden! Waar we wel naar toe kunnen is het Santuario di Santi Maria Aula Regina, een mondvol voor een enorme kerk aan het einde van een zuilenrij met 143 bogen!

We zien de kerk liggen aan het einde van de lange laan. Met de fiets zijn we er zo. Er is het afgelopen weekend een feest geweest, het bloementapijt ligt er nog. Als we binnenkomen komt er net een jonge priester op teenslippertjes binnen en een dame gaat bij hem biechten.

In het dorpje heb ik bij de bakker plaatstelijke specialiteiten gekocht, die gaan we langs het water opeten. Het leuke spinvormige broodje valt tegen, Ben voert het aan de vissen. De rest smaakt heerlijk.

Daarna fietsen we door naar Lagosanto. We nemen de parallelweg die onverwacht overgaat in een onverharde weg...Dat zullen we morgen nog wel voelen! Als we in het plaatsje aankomen is alles in diepe rust. Gelukkig is er een barretje open waar we Aperol en cola bestellen. Ook hier de gebruikelijke chips, pindas en zoutjes. Na de behoorlijke fietstocht is het goed genieten daar, mede door de vriendelijke, spontane bardames! En we hebben de laatste twee maanden ook niet gefietst natuurlijk!

Op het pleintje staat een prachtig kunststuk, een bootje met palingsteker en traditionele palingvork. Ook vandaag is het weer niet standvastig, er trekken donkere wolken boven het dorpje samen. We stappen toch maar op en zien de bui wel verder trekken, hij blijft ons voor. We rijden door een kale vlakte met veel mais en aardappelvelden, en dat in het land van de pasta. We zien wel witte reigers, witte ibissen, wilde artisjokken, rijstvelden en prachtige distels. Het is een waar natuurgebied.

We rijden langs een groot meer richting zee. Het staat hier helemaal blank! Er is een wolkbreuk geweest, we hebben net geluk gehad dat we even op het terrasje hebben gezeten. We hebben uiteraard geen regenkleding bij! We fietsen verder, het is nog wel zo'n 10 km langs de kust nu. We passeren Lido Nazione, Lido di Pomposa, Lido d.Scacchi, het wordt weer erg zonnig en dus gelijk weer warm. Langs de boulevard staan in de ene plaats eenvoudige strandtenten, in de andere luxe lounchzaakjes.

Even het vocht aanvullen dus en dan door naar Lido Garibaldi waar onze camping is. We rijden nog even door naar het plaatselijke strand. Zondag stond er een mannetje met een kraam met horloges ed , hij had wel batterijen voor mijn klokje dat al een paar weken stil staat. Met het oog op de naderende terugreis nu maar even laten vervangen. Ik had het niet bij, maar hij vertelde dat hij ook op het strand staat met goed weer. We lopen langs de wonderlijke verkooppunten op het strand. Kleding, tassen alles is er te koop. Ineens zet er een wervelwind op...door het opwaaiende zand is er niets meer te zien! Iedereen pakt gehaast zijn spullen en vertrekt. Binnen 5minuten is het strand leeg, mijn horloge loopt nog steeds niet!

We hebben in een paar dagen tijd hier al heel wat te stellen gehad met het weer. Eerst de hitte, toen onweer, de wolkbreuk en nu een windhoos. Benieuwd wat het morgen brengt.

Dinsdagmorgen staat de zon alweer vroeg aan de hemel. We mochten de fietsen 24 uur gebruiken, dus ga ik in plaats van lopen nog een heerlijk eindje op de pedalen. Aan het einde van de boulevard kom ik bij de voor ons al bekende visstellingen, de Traboccos. Ze zijn hier wel wat eenvoudiger dan verder naar het zuiden. Ook zie ik de vissers die al terug zijn gekomen met hun bootjes de vis uitladen. Er wordt gelijk gehandeld aan de kade. Het is heerlijk fietsen zo 's morgens om 7 uur!

Ik zou wel door willen naar Venetie, maar dat is bijna100 km, een beetje ver, en we gaan vandaag naar Ravenna. Het moet een plaats zijn waar de mosaiek nogal vertegenwoordigd is.

We rijden er binnen een half uurtje naar toe. Nemen gelijk een passepartout voor de 5 belangrijkste punten om te bezoeken. Het mausoleum en de basiliek hebben al veel moois op het gebied van de kleine tegeltjes.

We krijgen een plattegrond en vervolgen onze weg langs de hoogtepunten van de stad, maar wandelen ook even door de steegjes en over de pleintjes met bijzondere winkeltjes en leuke horecazaakjes. Het is hier duidelijk luxer en duurder dan in de zuidelijke provincies. De mensen zijn ook stijlvoller aangekleed dan in het boerse zuiden.

Het valt ook op dat er enorm veel wordt gefietst. Het is natuurlijk zo vlak als in Nederland, daar zal het ook wel aan liggen. Er staat een leuke betegelde fiets, maar die is als reclame voor een workshop mozaiek. Even verderop komen we bij een overdekte markthal, hij wordt verbouwd, ik hoop dat hij weer in ere wordt hersteld, het zijn altijd leuke kleurrijke punten in de grote steden.

Het gezellige middelpunt is de Piazza del popolo, waar we koffie drinken. Deze naam kom je in alle plaatsen wel tegen. En zoals overal ook hier weer in iedere straat een kerk, waar we padre Pio, moeder Theresa en de paus ook weer zien.

Wat wel uniek is, is het graf van Dante en een museum waar een daktuin bij hoort.

We bezoeken een expositie van het Liceo Artistico in een voormalige kerk. Er staan leuke projecten. Iemand is aan het werk geweest met lege Nespressocupjes, heel apart.

De Orthodokse Baptisterio is ook een pronkstuk van mozaiek.

We hebben het hele programma afgewerkt, en dan met die warmte weer. Nog even wat drinken en langs de kust naar huis. Daar komen we onverwacht nog een avondmarkt tegen. Daar hebben we nog wel even fut voor hoor! We zijn voor het onweer losbarst gelukkig weer op de camping.

Woensdag wordt ook een regendag.... Ik ga heel vroeg wandelen met mijn paraplu, heb hem gelukkig niet nodig. De lucht is prachtig! We besluiten eerst even koffie te gaan drinken aan de boulevard, naar de vissers kijken en dan naar de shoppingmall te gaan. Daar is echter niet veel aan, iedereen heeft door het weer ook besloten daar naar toe te gaan...Ik heb gelezen over een abdij in de buurt, ik heb hem zo gevonden. De Abdy van Pomposa. Het is een bouwwerk van voor 900, indrukwekkend vooral van binnen. Er is een klein museum bij en ook een expo van schilderijen.

Het mooie mozaiek en de prachtige schilderingen ontbreken ook hier niet. Er is gelegenheid om wat te drinken, er zijn veel souvenierwinkeltjes. Het is een trekpleister. Vooral dit soort regenachtige dagen is het een bezoek waard.

Van hieruit rijden we via Ariano Nel Polesine waar we even stoppen om een foto te maken van een leuk vissertje. Het plaatsje is normaal de moeite waard zo aan een tak van de Po. Het centrum is nu echter helemaal opgebroken. Ze zijn aan het renoveren. We hebben al brood en aardbeien gekocht dus gaan we op zoek naar een picknickplaats. We zitten nu heel dicht bij het regionale park van de Povlakte.

De ideale plek is een zonnebloemenveld! Het is inmiddels helemaal droog en de zon komt weer lekker door. Het is een heerlijke stek. De route die we verder rijden is geweldig mooi. Ook hier spotten we weer veel bijzondere vogels. De bloemen-  en plantenpracht is een genot. De temperatuur stijgt ook weer met de minuut. Misschien toch maar naar het strand nu?

Onderweg ziet Ben een groot kasteel en een enorme kerk. Ik was stiekem even in slaap gevallen...Zullen we daar even een kijkje nemen?

Het stadje heet Mesola. Ze zijn volop aan het werk om alles voor het komende seizoen in orde te krijgen. Er is een leuk restaurantje onder een galerij, erg pittoresk.

Als we thuiskomen besluiten we toch nog even een strandwandeling te maken. Het slechte weer heeft voor allerlei rommel op het strand gezorgd. Er ligt een fietsmandje, een crocks-schoen, heel veel drijfhout, mosselen en zelfs een dode schildpad van zeker 60 cm.  Nu ken ik iemand die deze beesten spaart , maar .......