Naar Cinque Terre

Zaterdag 25 april gaan we naar Cinque Terre. We rijden een gedeelte tolweg, vanaf Camogli rijden we langs de kust. Dit is een klein vissershaventje met huisjes versierd met schelpen. Het is er erg levendig. We drinken een espresso aan het water en genieten van de mooi pastelgekleurde huisjes en de prachtige bootjes.

In het dorp is ook een traditie dat de tweede zondag in mei een pan van  4 meter doorsnede voor de dag wordt gehaald, daarin worden sardientjes gefrituurd en gratis uitgedeeld. Ik kan me er wat bij voorstellen als ik de foto's zie.

Via de kust rijden we naar Portofino en stoppen hoog boven Sant Margherita Ligure om te genieten van het uitzicht en te picknicken.

Daar besluiten we ook om het laatste gedeelte te voet te gaan omdat het in Portofino haast onmogelijk is om te parkeren. We genieten van de prachtige kustlijn, zien nogal wat dure auto's voorbij rijden. Het is dan ook het Saint Tropez van Italie.

Alhoewel de weg niet echt geweldig is, we zien zelfs een stuk afgebrokkelde weg waar de fermata  [bushalte] nog op staat onderin de baai liggen.

Portofino duikt op na een uur lopen en drie grote bochten rond het water. We worden wel beloond met een prachtig zicht over de haven. Het dorpje staat vol met super luxe restaurantjes, galerietjes en winkeltjes .We nemen dan ook maar koffie in een zijstraatje...............ook daar nog 3 euro voor een vingerhoedje .   

Van hieruit rijden we naar Cinque Terre.  We logeren in het tweede dorpje, vlak bij het park. Onze navigatie herkent het adres, maar ik vind dat we toch wel een beetje van de bewoonde wereld afdwalen....We rijden een weggetje in, dat onze eindbestemming blijkt te zijn. Er rijdt een autootje voor ons. De bestuurder doet vanuit zijn raam een hek open en de schapen leiden ons naar het hotel!  De gastvrouw is een Italiaanse van een jaar of 70 in fleecetrui, gemakkelijke gebloemde broek, crocks, nou, wat kunnen we verwachten? Gelukkig, een proper doch ouderwets appartement. Het bevalt ons wel, we verblijven hier met plezier voor twee nachten.

Er is aan het einde van de doodlopende straat een restaurantje, maar dat oogt niet erg uitnodigend. Gelukkig heb ik noodles en fruit bij, we verhongeren niet en slapen er geweldig.

De volgende dag is het 7 km rijden vanaf het hotel naar Vernazza zelf. De wegen zijn er slecht door de afgelopen winter en we verbazen ons ook over bepaalde stukken weg die zo weggezakt zijn......en gewoon afgezet met een rood/wit gestreept bandje.

In Vernazza parkeren we nog een kilometer of twee van het dorp. Dat is de laatste mogelijkheid, verder kom je niet, Cinque Terre is autovrij.                      We besluiten gebruik te maken van een treinkaartje voor heel de dag, het geeft ongelimiteerd reizen, toiletgebruik en wifi. Ben heeft korting!

De eerste plaats is Riomaggiore. We gaan met de trein wat we niet gewend zijn. Je moet wel op het juiste perron staan...weten hoe je het station verlaat...De eerste reis gaat al fout. We slaan een weg in naar boven, maar  we hadden dus door een tunneltje rechtstreeks het centrum in gekomen!

Daardoor komen we wel bij het prachtig beschilderde stadhuis. De kleuren zijn wazig, maar dat maakt het juist bijzonder.

Het haventje ligt onderaan de  hoofdweg, er zijn leuke winkeltjes, restaurantjes en je kunt er friet kopen! De huizen hebben voor de deur geen auto maar een bootje geparkeerd, een bijzonder gezicht.

Voor we aan zo'n zak beginnen misschien eerst naar het volgende dorp lopen?? Dat kan langs de Via del Amore.  Maar helaas, ook hier is de weg te ver verzakt en is deze afgesloten!

Toch de trein dus. We gaan nu wel door het tunneltje waar volop live-muziek is, een prachtige akoestiek. De wanden zijn versierd met mozaik en prachtige sfeerfoto's. We zijn nu wel zo bij het perron!

Manarola is het volgende schilderachtige plaatsje. Vanaf het station loop je over een soort bruggetje versierd met foto's het dorpje in.  Aan het einde van de weg kun je zo het water in!
Corniglia ligt boven op de berg, je bereikt het vanaf het station langs zigzaggende trappen. Je moet de tredes maar niet tellen! Halverwege kun je citroenen kopen. Wel zelf afwegen en geld in het mandje doen! Citroenen kom je hier in allerlei vormen tegen. Zeepjes, kaarsen, keramiek en puur natuur dus!

Het is levendig in het dorpje ondanks dat het weer toch wel steeds minder wordt. We hebben nog twee dorpjes te gaan, maar de donkere zeer dreigende wolken doen ons toch beslissen Monterosso maar over te slaan.

Jammer, want in een van de tunneltjes had ik een foto gezien van een beeld in Monterosso dat ik toch erg bijzonder vond.

Vernazza vind ik wel het mooiste van de 5 plaatsjes.  's' Morgens scheen de zon nog uitbundig, maar nu pakken zware wolken boven het plaatsje samen. We hebben geen regenkleding bij, dus gaan er nog even snel doorheen en eten pizza voor we naar het hotel terugkeren. We zien nog  foto's van 25 oktober 2011, toen was er een zware overstroming in Vernazza. Wellicht dat dat verklaart waarom er van die weggezakte huisjes tegen de heuvel hangen!

Bij de auto blijkt dat we niet terug kunnen zoals we gekomen zijn!  We moeten nu helemaal naar La Spezia rijden, hoog boven de Cinque Terre dorpjes. Een omweg van 50 km, want de weg was eenrichtingsverkeer geworden vanwege de afgebrokkelde gedeeltes. Dat had onze hotelbazin wijselijk niet verteld, zij gaf aan met tippelende vingertjes dat het een uurtje lopen was naar beneden. Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel....het blijkt een prachtige route te zijn. We zien alle dorpen nog eens vanaf grote hoogte.

 La Spezia stond niet op onze lijst, maar het was een extraatje zullen we maar denken. Oorlogsschepen in een haven van een geweldig grote stad.