Lazio Golf van Gaeta

Maandag nemen we hartelijk afscheid van onze Nederlandse host op camping Italgest met drie zoenen, zoals het hoort! Het eerste stuk richting de Golf van Gaerta in de provincie Lazio rijden we tolweg. We passeren Orvieto en Orte, dat lijken me ook wel mooie plaatsen. Maar.....voor een ander jaar, we gaan nu naar Palestrina. Rome en Tivoli zien we ook vanaf de A1 liggen, daar zijn we ooit geweest.

We rijden dan over een provinciale weg en zien om de paar kilometer prostituees gewoon langs de weg staan. Een raar gezicht hoor. Ook kraampjes die 'antiek´en hengelsportspullen verkopen. Heel duur volgens Ben, hij kijkt dus alleen maar als een echte Hollander!  De parkeerplaatsen met illegaal gestorte vuilniszakken zijn ook geen uitzondering!

We vinden een mooi plaatsje voor de auto in het centrum van Palestrina en vervolgen onze weg te voet langs heel veel trapjes en steegjes naar het Centro Storico.  De tempel ligt hoog boven in het dorp tegen de heuvel, de straatjes zijn prachtig versierd met heel veel planten en bloemen.

Er staat zelfs een hometrainer gevuld met plantjes. De mensen hebben blijkbaar met al die trappen geen conditietraining nodig. Wij hebben ook wel wat moeite om boven te komen, de temperatuur is inmiddels boven de dertig graden. Even acclimatiseren dus!

De Tempel van Fortuna bevat een museum met mosaiekwerken  Er komt net een schoolklas naar buiten, wij gaan door. We moeten beslissingen maken.

We dwalen nog wat door de prachtige straatjes, nemen heel veel foto's, we kunnen het niet laten en gaan dan door naar onze volgende halte, Anagni. Het landschap is mooi, mede door de met sneeuw bedekte bergtoppen.

Dit plaatsje is dus duidelijk nog niet voorbereid op het seizoen, alles is nog gesloten en het is er erg rustig. Er zitten bejaarde hangouderen aan de kant van de weg voor de cafeetjes, we zijn een welkome afwisseling voor hen.

Door de statige toegangspoort kom je op de Strada Vittorio Emanuelle, de levensader van het plaatsje, met rechts en links trapjes en gangetjes naar beneden. Ineens beland je dan weer  op een van de mooie pleinen. Er zijn overal leuke restaurantjes, maar wij zijn de enige toeristen. Hoop dat het over een paar weken wat drukker wordt voor hen, voor ons mag het wel zo!  Op het laatste plein staat een kerk met een bijzonder mooie tegelvloer. De kunststofstoeltjes maken het geheel transparant en licht.

We hebben zo dus wel anderhalve kilometer langgerekt dorp gehad en lopen terug langs dezelfde weg. Het is een prachtig zicht in het zonlicht.

Overal in Italie zie je de kleine vrachtautootjes die als bijen door de straten rijden. Er staat er een in Anagni die wel de moeite van het fotograferen waard is. Is hij aan het verhuizen? Is het de plaatselijke lompenboer? Het ziet er in ieder geval leuk uit .

We nemen nog een lekker ijsje om wat af te koelen van de toch wel zware klim naar boven en kijken in de spiegel terug naar het lieve vredige stadje.

.

Onderweg naar camping Settobello zien we buiten natuurschoon nog verschillende dames van plezier. Dat is hier een gewone zaak, denk ik. De stoeltjes staan langs de kant van de weg, de dames paraderen wat op en neer. De politie staat er bij te buurten. Op de camping aangekomen ruimen we de koffers uit, dit is een kwestie van gewenning denk ik, zo gebeurd! Ik kook een lekkere maaltijd, blijkt dat we geen vorken hebben... Gelukkig in de auto wat plastic spul voor de picknick, want de receptie is al gesloten.                                                                Dinsdags brengen ze alles keurig na. Het ligt op tafel onder de partytent. Ze hebben zelfs mijn rek met was verplaatst en in de zon gezet...Wat een service!

Camping Settobello is overigens ook weer een prachtige camping. we hebben alle verblijven via Vacansoleil geboekt. Daar hebben we prima ervaringen mee van de afgelopen zes jaren en het was het meest simpele voor deze reis om alles bij dezelfde operator te boeken. ´s Avonds hebben we een wandeling gemaakt langs het strand van de golf. Het eigen terras van de camping ziet er prima uit. Het is een rij van zo'n paar honderd meter gezellige blauw/gele parasols, ligbedden en stoelen.

Dinsdag gaan we naar het plaatsje Terracina, dat ligt zo'n 7 km verder.

We parkeren net buiten de poort die aan een reusachtige heuvel lijkt geplakt. Boven op de heuvel staan, zoals op veel plaatsen hier, Romeinse resten.                                              We verbreken ons record met de koffie...1,80 euro.                 In het dorp zijn veel restauratiewerkzaamheden. Ongelooflijk dat alles nog klaar moet zijn voor de vakantiedrukte echt losbarst. Foto's aan de hekwerken geven aan hoe het wordt.

Op de piazza een prachtige Duoma. Dit is wel de mooiste die ik tot nu toe heb gezien. Hij is gebouwd in de overblijfselen van een Romaanse tempel. De trappen zijn nog helemaal in takt.

De kansel staat op gladde marmeren pilaren gedragen door een soort leeuwtjes?  Het mozaiekwerk is werkelijk schitterend. Ik heb van alle kanten foto's gemaakt. Wat een kunstwerk. Ook het gemeentehuis, het museum, en een paar terrassen maken het plein tot een sprookje.

Ook hier weer een poort aan het einde van het historische centrum. Het zijn duidelijke bakens tot hoe ver je moet gaan om het  interessante te zien. Op de terugweg  bekijken we nog een paar kerken en gaan dan naar beneden om in het modernere centrum wat eten te kopen om in de haven te gaan lunchen.

We kopen pizzabrood, dit is pizza waar alleen olie en zout op zit en prosicutto Daar liggen mooie boten, dus voor Ben altijd weer aantrekkelijk om even rond te wandelen en de staat van de bootjes te bekijken. Er ligt er een die het niet echt lang meer zal maken.....

We pakken de auto om naar de Tempel van Jupiter Anxur te gaan. Het heeft ons al een paar keer verrast dat het dichterbij lijkt dan het is.... En het is idd hoog! We rijden nogal wat mensen voorbij die het zweet staan af te vegen! Goede beslissing dus.

                                                                                      We zien eerst een kort animatiefilmpje, dat ons helemaal in de sfeer brengt van toen, 1 eeuw voor Christus. Daarna lopen we de route in 10 etappes. Overal restanten en beschrijvingen erbij. Een hoogtepunt is toch wel het spontane optreden van een tourist die met tenorstem in de galerij  O sole mio gaat zingen...kippenvel.

Het uitzicht is magnifiek, ook door de prachtige gele bloemen die hoog boven de randen uitsteken. Voor de rest van de dag wordt het chillen op de camping en aan het verslag werken.

Woensdag, we gaan naar Gaeta. We parkeren de auto een eindje buiten het stadje langs de vissershaven. We lopen langs de boten naar het oude centrum. Een bijzondere muur waar de wand van achter een altaar alleen nog van overeind staat zien we vlak langs de weg.

Daarachter staat de Chiesa della Santissima Annunziata. Een kerkje met heldere pastelkleuren.Verderop staat een open moderne kerk aan het water. Maar het meest in het oog lopend is wel de semi Gotische kerk San Fransesco, die zie je al vanaf grote afstand liggen.

Wat op mij veel indruk maakt is de San Giovanni a Mare. Jammer genoeg staat deze in de steigers en kun je er niet binnen. Het staat vlak voor de Campanille aan de waterkant en heeft een schuin aflopende vloer om zeewater na overstromingen terug te laten vloeien.                        

We wandelen tot de militaire vestiging aan het einde van de pier en vervolgens naar boven naar het kasteel dat ook een militaire functie heeft tegenwoordig. Het gebied is een nationaal park, Parco urbano Monte Orlando met hele grote cactussen en een mausoleum helemaal bovenop de top. Het wordt Riviera di Ulisse genoemd.

We vervolgen onze weg terug, maar gaan nu door de hoofdstraat langs de Via Indipenzia, een smalle straat met veel huisjes, winkeltjes en talloze zijstraatjes waar, ook al is het geen maandag, overal was hangt. Er staan veel prive Mariakapelletjes, 

Terug naar de camping rijden we een stukje van de Via Apia. Deze loopt van de kustplaats Brindisi tot Rome en is de route die de begrafenisoptocht van keizer Augustus in 14 na Christus heeft afgelegd. In Rome hebben we het laatste stuk ooit eens bezocht.

We rijden door Sant´Angelo en vervolgens door Fondi. Ik spreek de navigatie weer eens eigenwijs tegen, dat had ik beter niet kunnen doen...we komen via allerlei onverharde wegen te smal om tegenliggers tegemoet te komen, wat dus ook prompt gebeurt! Een spannende belevenis, maar ook wel een apart stukje Italie gezien.

Wat zullen we weer slapen vannacht, alhoewel....   Er zit in de bomen rond ons huisje een nachtvogel die om de twee seconden een eentonig fluitend geluid uitstoot!  Ben gooit een paar stenen, het is even rustig, maar dan begint hij weer. We hebben er wel gespreksstof door met de andere gasten. Ik zoek het uit via Google en het blijkt een dwergooruil te zijn. In het italiaans een Otus scops. Maar wie in de natuur wil zitten....