Terug naar het vasteland.

Vrijdag 29 mei vertrekken we na een uitbundig afscheid terug naar het vasteland. We gaan nu via Agrigento richting Catania om langs de Etna te rijden. We passeren de zoutrotsen. Zien ook weer de nodige Romeinse tempels! Er zijn veel wegwerkzaamheden, de verkeersader dwars door Sicilië wordt aardig onderhanden genomen.

De Etna is al vanaf ver te zien, de pluim die er boven hangt steekt prachtig af tegen de blauwe lucht. We moeten vandaag 800km en de oversteek, dus we rijden in een ruk door naar Giardini Naxos, net onder Taormini Dit moet een prachtig stukje kust zijn.

Het is ook net een klein paradijs! Hier wil ik zeker nog eens terug naar toe. Een vrouw haalt net haar wasje binnen, is dat niet schitterend met uitzicht op de straat van Messina? De lunch van ciabatta en prosicuto is totaal niet vervelend daar aan het water. Maar het mooiste stukje moet nog komen, onder het hooggelegen Taormina ligt een deel luxe....

Sicilië heeft ons hart gestolen. Als ik het had geweten waren we hier dan ook langer gebleven, maar...wie weet wat ons nog staat te wachten in de komende drie weken? We rijden voorspoedig naar Messina. Helaas heeft de Tomtom het nu mis en loods ons naar een verkeerde oversteek. We hebben een retour, hier kunnen we die niet gebruiken. We moeten 4 km verderop zijn bij een andere maatschappij. Gelukkig ligt de boot gereed en kunnen we er zo op rijden. De kapitein heeft alles onder controle!

En Ben heeft de reddingsbootjes al gevonden, mocht er wat gebeuren...... De oversteek verloopt echter prima, het is heerlijk weer, geweldig om boven op het dek te zitten met deze blauwe lucht! We schieten de snelweg op om snel omhoog te klimmen op de kaart. We gaan boven Consenza weer richting Corigliano en rijden dan een heel stuk bekende weg richting Matera, erg leuk om bepaalde herkenningspunten te zien! We besluiten in Trebisacce aan de voor ons bekende boulevard te gaan eten. Misschien een lekker ijsje achterop bij het zaakje van twee weken geleden? Helaas de Italiaanse mentaliteit...de pannamachine was nog steeds niet gerepareerd. Het ijs is er eigenlijk ook zo lekker dat er niets op hoeft hoor. We arriveren laat in de avond bij ons hotel in Alberobello. Een prachtig smaakvol ingericht huis. We gaan de volgende ochtend het stadje pas in.

Het ontbijt is ongekend... We krijgen een kaart van Adriano de hoteleigenaar en lopen een route langs de Trulli van Alberobello, de witte ronde gebouwtjes van kalksteen met een kegelvormig dak. Ook weer op de Werelderfgoedlijst Unesco.

Het dorp is volgens een blad wat ik had gelezen voor onze reis een opgezet toeristisch geheel, de echte oude trulli staan buiten het centrum, maar het is een mooi zicht!

De daken zijn beschilderd met religieuze heidense en magische symbolen.  We kopen een paar theedoeken in een van de winkeltjes, de verkoopster vertelt dat de huisjes idd van ongeveer 1960 en verwijst ook naar buiten de stad voor de echte originele trulli. Ik geef haar een fooi voor de info en krijg dan ook spontaan twee glazen pepertjes, het gelukssymbool dat we ook in Napels al zagen. We vervolgen de reis naar Martina Franka een elegant dorpje met barokke balkons, doolhofstraatjes, rococo-huizen. Onderweg zien we dus wel de echte trullis.

Van de rust van dit dorpje hebben we echt genoten. Een heerlijk plein om koffie te drinken, prachtige restaurants, artistieke winkeltjes.

Verder naar Locorotondo, een heuveldorpje met alleen witte huizen dat in de rondte ligt boven op de berg.

Onderweg weer de nu wel bekende huisjes. Ze zijn vaak aan een groter woonhuis gekoppeld. Er zijn ook hotels in gevestigd en zelfs zien we er een als benzinepomp.

Het aanrijden is prachtig!We stoppen nog even in het centrum voor een snelle wandeling. Het is rond het middaguur, de marktmannen zijn aan het afbreken, de winkels sluiten. Het is iets waar ik nog steeds net aan gewend ben.

De plaatselijke schilder is nog volop aan het witten, hij zal zijn werk hier wel hebben! Wij rijden door naar de kust en stoppen nog in Polignano a Mare, dit was een tip van de verkoopster in Alberobello.

Een goede tip! Het stadje ligt prachtig bovenop de rotsen. Het water is super helder! In de binnenstad doet het ook weer een beetje Grieks aan met veel blauw.

Ik neem het stuur over, rijd een heel eind over de provinciale weg. Het blijft ons ook weer verbazen dat het vuilnis hier gewoon aan de kant van de weg ligt, maar ook oude matrassen, zelfs hele bankstellen.  We halen ook een clochard met winkelwagentje in en zien weer de nodige loslopende honden alsmede de dames van plezier, bovenop de vangrail  met hoge haken in de lucht en vaak een sigaret in de hand. Je valt zeker niet in slaap van verveling tijdens het rijden hier!

In de avond arriveren we in Cagnano Varano, onze 6e Vacansoleil-bestemming. Het park is erg eenvoudig, we zijn natuurlijk al wel wat gewend. De mobilhome is in ieder geval prima, het bedje gedekt. We wandelen nog even naar het strand.